Συμπτώματα αυχενικής οστεοχονδρωσίας

Πόνος στον αυχένα με οστεοχονδρωσία

Η οστεοχόνδρωση του αυχένα είναι μια κοινή διαταραχή της σπονδυλικής στήλης που επηρεάζει ασθενείς όλων των ηλικιών. Είναι μια εκφυλιστική αλλαγή στον μεσοσπονδύλιο δίσκο που αναπτύσσεται με φόντο βαριά φορτία, ακατάλληλα παπούτσια, έντονη σωματική καταπόνηση και υποσιτισμό.

Αναπτύσσεται σταδιακά, επομένως ο ασθενής μπορεί να μην παρατηρήσει αμέσως τα πρώτα συμπτώματα.

Μια άλλη ονομασία αυτής της ασθένειας είναι η εκφυλιστική-καταστροφική βλάβη της σπονδυλικής στήλης, η οποία επηρεάζει το σπονδυλικό σώμα, τον σύνδεσμο και τη συσκευή των αρθρώσεων, τους μεσοσπονδύλιους δίσκους.

Διαγιγνώσκεται με ίση συχνότητα σε άνδρες και γυναίκες, συνήθως αναπτύσσεται μετά από 30 χρόνια. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, αυτή η ασθένεια επηρεάζει το 50 έως 80% του πληθυσμού.

Τα κύρια σημάδια της νόσου

Τα συμπτώματα της αυχενικής οστεοχόνδρωσης εμφανίζονται καθώς η παθολογία εξελίσσεται. Είναι πιο αισθητά κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης. Αφού παρατηρήσετε τα πρώτα σημάδια της νόσου, συνιστάται να συμβουλευτείτε γιατρό, καθώς συχνά συγκαλύπτεται ως άλλες διαταραχές, γεγονός που καθιστά δύσκολη την έγκαιρη διάγνωσή της. Οι ασθενείς συνήθως παρουσιάζουν τα ακόλουθα συμπτώματα:

  • Έντονος πόνος στην περιοχή του γιακά.
  • Θόρυβος και συμφόρηση στα αυτιά.
  • Συχνή ζάλη.
  • Δύσπνοια, αίσθημα δύσπνοιας.
  • Ναυτία, έμετος.
  • Η αρτηριακή πίεση πέφτει.
  • Συχνή λιποθυμία ή συγκοπή.
  • Αυξημένη θερμοκρασία σώματος.

Τα σημάδια της αυχενικής οστεοχόνδρωσης στους άνδρες δεν διαφέρουν πολύ από αυτά που παρατηρούνται στις γυναίκες. Οι ασθενείς παραπονούνται για ενόχληση στο πίσω μέρος του κεφαλιού, στο στέρνο και στην ωμική ζώνη. Θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον τοπικό θεραπευτή ή νευρολόγο σας για διάγνωση.

Ενόχληση

Ένα από τα πιο κοινά συμπτώματα της χόνδρωσης της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης είναι ο πόνος στον αυχένα, ο οποίος επηρεάζει το πίσω μέρος του κεφαλιού και τους ώμους. Ο τύπος του πόνου (πόνεο, οξύ, ελαφρύ μυρμήγκιασμα) εξαρτάται άμεσα από τη θέση της βλάβης και τη σοβαρότητα της ανάπτυξης της παθολογικής διαδικασίας. Στα αρχικά στάδια, αυτό μπορεί να είναι μια ελαφριά ενόχληση που δεν σας επιτρέπει να γυρίσετε ελεύθερα το κεφάλι σας προς όλες τις κατευθύνσεις. Σταδιακά ο πόνος γίνεται χρόνιος και περιορίζει την ελευθερία κινήσεων.

Ο πόνος εκδηλώνεται ως αποτέλεσμα παραμόρφωσης των σπονδύλων λόγω ανεπαρκούς παροχής αίματος στη ζώνη του κολάρου. Με φόντο αυτή τη διαδικασία, παρατηρούνται σπασμοί, κρίσεις άγχους και πανικός. Μια οδυνηρή αίσθηση στην περιοχή του λαιμού μπορεί να εκπέμπεται στους ώμους ή τα χέρια. Αύξηση μετά τον ύπνο, τις ξαφνικές κινήσεις, το γέλιο ή το φτάρνισμα. Το αίσθημα αδιαθεσίας συνδυάζεται με ένα χαρακτηριστικό τσούξιμο κατά την προσπάθεια στροφής ή μυϊκή αδυναμία.

Οι μυϊκές κράμπες και οι διαταραχές του κυκλοφορικού συχνά όχι μόνο οδηγούν σε πόνο, αλλά και σε προσωρινή απώλεια της κινητικότητας του αυχένα. Μια συνεχής υπερένταση εξαπλώνεται σε όλο το κεφάλι και ο ασθενής αρχίζει να παραπονιέται για κρίσεις ημικρανίας.

Θόρυβος και συμφόρηση στα αυτιά

Η οστεοχόνδρωση στον αυχένα εκδηλώνεται επίσης με αίσθημα συμφόρησης στα αυτιά, απώλεια ακοής και εμφάνιση θορύβων. Όλα αυτά συμβαίνουν λόγω της ανεπαρκούς έντασης της ροής του αίματος στην αιθουσαία συσκευή. Αυτό το σύμπλεγμα συμπτωμάτων είναι γνωστό ως κοχλίας, αλλά οι γιατροί σπάνια το συσχετίζουν με ασθένεια της σπονδυλικής στήλης. Προσέξτε το είδος του θορύβου και του κουδουνίσματος στα αυτιά, συνήθως χειροτερεύουν όταν ένα άτομο βρίσκεται σε μια θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα ή προσπαθεί να το αλλάξει.

Οι ασθενείς με προβλήματα ακοής πρέπει να συμβουλευτούν έναν ΩΡΛ γιατρό. Σε περίπτωση συνοδών νοσημάτων, όπως π. χΒ. μούδιασμα στο πρόσωπο, περιορισμένη κινητικότητα του λαιμού, επιπρόσθετη συνεννόηση με νευρολόγο είναι απαραίτητη για να διευκρινιστεί η διάγνωση και να προσδιοριστεί η αιτία.

Πονοκέφαλοι και ημικρανίες

Τα κύρια συμπτώματα της αυχενικής οστεοχονδρωσίας στους άνδρες σπάνια συνοδεύονται από συχνούς πονοκεφάλους, ο γυναικείος πληθυσμός είναι πιο ευαίσθητος σε αυτό. Οι σπόνδυλοι σε αυτή την περιοχή υπόκεινται συνεχώς σε υπερφόρτωση, η οποία οδηγεί στη σταδιακή παραμόρφωσή τους όταν ο μυϊκός ιστός δεν είναι αρκετά ελαστικός για να τους κρατήσει σε φυσική θέση. Είναι πιο δύσκολο να εντοπιστεί η αιτία του πονοκεφάλου επειδή το σύμπτωμα δεν είναι συγκεκριμένο. Οι ακόλουθοι λόγοι προκαλούν επίθεση:

  • Εγκεφαλικός αγγειοσπασμός.
  • Τσιμπημένες νευρικές απολήξεις στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.
  • Υψηλή πίεση του αίματος.
  • Οξεία παραβίαση της φλεβικής εκροής.
  • Αυξημένη κούραση.
  • Παρατεταμένη παραμονή σε αφύσικη θέση.

Ο πονοκέφαλος επιδεινώνεται κατά τη φάση της έξαρσης και στον ασθενή, συμπεριλαμβανομένου του άνδρα. Μπορεί να είναι εγγενώς σταθερό, θαμπό με τη μορφή σπασμών ή παλλόμενο. Στους ηλικιωμένους, αυτό το σύμπτωμα απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή καθώς μπορεί να υποδηλώνει την εμφάνιση εγκεφαλικού επεισοδίου, στηθάγχης, καρδιακής προσβολής ή αρτηριακής υπέρτασης. Επομένως, αυτές οι ασθένειες αποκλείονται πρώτα πριν ξεκινήσει η θεραπεία για την οστεοχονδρωσία.

Με τις καρδιακές παθήσεις, οι ασθενείς παραπονούνται επίσης για συμπίεση στην περιοχή του θώρακα, έναν ακανόνιστο καρδιακό ρυθμό που επιτρέπει στον γιατρό να διαφοροποιήσει την κατάσταση εγκαίρως. Οι πονοκέφαλοι, που συνοδεύονται από ναυτία, δύσπνοια, απαιτούν απαραίτητα ΗΚΓ.

ζάλη

Οι διαταραχές συντονισμού και η συχνότερη ζάλη είναι κοινά όταν η οστεοχόνδρωση αναπτύσσεται σε βαθμό 2 ή υψηλότερο. Αυτό οφείλεται σε εκφυλιστικές αλλαγές στους σπονδύλους, σπασμούς, τσίμπημα νευρικών απολήξεων. Ο εγκέφαλος δεν λαμβάνει την απαιτούμενη ποσότητα οξυγόνου, η οποία έχει αρνητική επίδραση στη λειτουργία της αιθουσαίας συσκευής. Ως αποτέλεσμα της απόκλισης της κατάστασης, το σύμπτωμα είναι:

  • Συστημική ζάλη. Εμφανίζονται ως αίσθηση περιστροφής ολόκληρου του σώματος και των αντικειμένων γύρω από αυτό. Η δυσλειτουργία εμφανίζεται λόγω δυσλειτουργίας της αιθουσαίας συσκευής, εξασθένησης του μυϊκού ιστού και των υποδοχέων στις αρθρώσεις.
  • Μη συστημική ζάλη. Εκτός από την αστάθεια, οι ασθενείς εμφανίζουν ναυτία, μια επικίνδυνη κατάσταση να βρίσκονται σε όρθια θέση. Συνήθως δεν υπάρχει κυκλική περιστροφή.

Η ζάλη είναι ένα σοβαρό σύμπτωμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα από γιατρό. Εάν υπάρχει μούδιασμα στους ώμους, παράλυση του μυϊκού ιστού του προσώπου, απώλεια συνείδησης, απαιτείται επείγουσα εισαγωγή στο νοσοκομείο.

Δύσπνοια και έλλειψη αέρα

Ένα άλλο σοβαρό σύμπτωμα της προχωρημένης οστεοχόνδρωσης της περιοχής του ώμου είναι η συνεχής αίσθηση έλλειψης αέρα. Τα αναπνευστικά προβλήματα προκύπτουν από τη συμπίεση των νευρικών απολήξεων και των υποδοχέων που δεν μεταδίδουν ώσεις από το λαιμό στον οισοφάγο. Δύσπνοια εμφανίζεται όταν οι σπόνδυλοι μετατοπίζονται, αυξάνεται σε κατάσταση στρες, που συνοδεύεται από ένα εξόγκωμα στο λαιμό. Μετά τη λήψη ενός ηρεμιστικού, η κατάσταση της υγείας ομαλοποιείται.

Η έλλειψη αέρα προκαλεί ριζικό σύνδρομο. Ο σπασμός του διαφράγματος, επηρεάζει το βάθος και τον ρυθμό της αναπνοής. Ο ασθενής γίνεται βουλωμένος και δύσκολα αναπνέει, και παρουσιάζονται προβλήματα μνήμης και συγκέντρωσης. Ένα τέτοιο σύμπτωμα στην οστεοχονδρωσία απαιτεί άμεση βοήθεια, καθώς μπορεί να προκαλέσει μια σειρά από σοβαρές επιπλοκές. Ο γιατρός επιλέγει το φάρμακο μεμονωμένα, λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση.

Ναυτία

Στην περιοχή του λαιμού υπάρχει ένα μεγάλο σύμπλεγμα νευρικών απολήξεων, μια αρτηρία υπεύθυνη για τη μεταφορά θρεπτικών συστατικών στον εγκέφαλο διατρέχει αυτό. Με την οστεοχόνδρωση, σχηματίζονται σταδιακά προεξοχές και μεσοσπονδύλιοι κήλες, οι οποίες επηρεάζουν την αρτηριακή πίεση και, ως εκ τούτου, αισθάνονται μια κρίση ναυτίας.

Η παρατεταμένη διαταραχή της φυσιολογικής κυκλοφορίας του αίματος οδηγεί σε έμετο, απώλεια συνείδησης και προκαλεί εγκεφαλικά επεισόδια και αναπηρίες. Επομένως, η εμφάνιση ενός τέτοιου συμπτώματος, που δεν σχετίζεται με διατροφικές ελλείψεις, απαιτεί άμεση ιατρική συμβουλή.

Υψηλή πίεση του αίματος

Στην αυχενική οστεοχονδρωσία, χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι η αύξηση της πίεσης κατά τη διάρκεια της ημέρας. Η αυξημένη ή μειωμένη αρτηριακή πίεση δεν διατηρείται για μεγάλο χρονικό διάστημα, γεγονός που είναι χαρακτηριστικό σημάδι εκφυλιστικών αλλαγών στον μεσοσπονδύλιο δίσκο. Η καθημερινή δυναμική της αρτηριακής πίεσης είναι απότομη, καθώς ο ερεθισμός των νευρικών απολήξεων είναι αντανακλαστικός, προκαλώντας βραχυπρόθεσμους σπασμούς στα αιμοφόρα αγγεία. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της αυξημένης πίεσης στην αυχενική οστεοχονδρωσία είναι:

  • Ενας πονοκέφαλος;
  • Δυσφορία στο στήθος?
  • μειωμένη ευαισθησία στην περιοχή του γιακά.
  • Μυϊκή ένταση μετά από παραμονή σε μια θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Όλα αυτά λαμβάνονται υπόψη στη διάγνωση. Η ταχεία επιδείνωση της κατάστασης και οι ξαφνικές αλλαγές της πίεσης αποτελούν τη βάση για την εσωτερική εισαγωγή του ασθενούς και την ενδονοσοκομειακή βοήθεια.

Πρόβλημα όρασης

Η οστεοχόνδρωση στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης συχνά προκαλεί δυσάρεστα συμπτώματα όπως διπλή όραση, μαρμαρυγή, εμφάνιση «μυγών». Αυτό σηματοδοτεί τη σοβαρότητα της διαδικασίας και απαιτεί επίσκεψη σε γιατρό. Στο πλαίσιο της καταστροφής του συνδετικού ιστού στους σπονδύλους, μπορούν να αναπτυχθούν οι ακόλουθες ασθένειες:

  • Γλαυκώμα. Ο ασθενής διαγιγνώσκεται με αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση και βλάβη στο οπτικό νεύρο. Είναι αδύνατο να εξαλειφθούν πλήρως οι παθολόγοι μόνο για να επιτευχθεί σταθερή ύφεση με σύνθετη θεραπεία.
  • Καταρράκτης. Αυτή η παθολογική διαδικασία οδηγεί στην καταστροφή του φακού. Οι αλλαγές σχετίζονται με μεταβολικές διεργασίες και οξεία διαταραχή της παροχής οξυγόνου στον εγκέφαλο. Το πρώτο σημάδι της νόσου είναι η εμφάνιση «μυγών» μπροστά στα μάτια. Η έγκαιρη έναρξη της θεραπείας θα βοηθήσει στη διατήρηση της όρασης του ασθενούς.
  • Νόσος Claude Bernard Horner. Ένας από τους λόγους εμφάνισης μιας βλάβης θεωρείται η υποξία στην ινιακή περιοχή. Τα κύρια σημάδια μιας παθολογικής κατάστασης είναι η μείωση της απόκρισης της κόρης ή η διαφορά στο μέγεθος των κόρης σε διαφορετικά μάτια. Μερικοί ασθενείς παραπονιούνται ότι δεν μπορούν να κλείσουν τελείως τα μάτια τους για έναν βραδινό ύπνο και ότι υποφέρει και η όρασή τους στο λυκόφως.

Ο οφθαλμίατρος συνταγογραφεί τη θεραπεία μετά από ενδελεχή εξέταση. Ωστόσο, η θεραπεία πραγματοποιείται μόνο σε ένα σύμπλεγμα που αποσκοπεί στην εξάλειψη της αιτίας του τραυματισμού. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να λυθεί αποτελεσματικά το πρόβλημα.

Προβλήματα στο λαιμό

Οι εκφυλιστικές αλλαγές στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης οδηγούν σε δυσκολία στην κατάποση. Ο ασθενής παραπονιέται για ένα εξόγκωμα στο λαιμό, εφίδρωση, αίσθηση ξένων σωμάτων στο λαιμό, φαγούρα. Τα σημάδια υποδηλώνουν δυσλειτουργία στους νευροαγγειακούς κορμούς που προέρχονται από το νωτιαίο μυελό. Ωστόσο, τα συμπτώματα δεν θεωρούνται χαρακτηριστικά και μπορούν να παρατηρηθούν με παθολογικές διαταραχές όπως φλεγμονή, οίδημα.

Αλλαγή στη θερμοκρασία του σώματος

Η οστεοχόνδρωση αργότερα γίνεται η αιτία αύξησης της θερμοκρασίας του σώματος. Τέτοια συμπτώματα εμφανίζονται όταν η σπονδυλική αρτηρία είναι κατεστραμμένη, υπάρχει σπονδυλική στένωση ή κήλη δίσκου. Προκαλεί αλλαγές στη νεύρωση και τις συνοδευτικές νευρολογικές διαταραχές. Στο φόντο της αύξησης της θερμοκρασίας, υπάρχει μούδιασμα της γλώσσας ή των χεριών, μια φλεγμονώδης διαδικασία στους λεμφαδένες, μια αίσθηση καψίματος της γλώσσας.

Τρίξιμο του αυχένα κατά την περιστροφή του κεφαλιού ως σύμπτωμα αυχενικής οστεοχόνδρωσης

Συμπτώματα οστεοχονδρωσίας ανάλογα με το στάδιο

Τα σημάδια της οστεοχόνδρωσης της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το στάδιο ανάπτυξης της παθολογίας, τη συμπιεστική δύναμη των νευρικών απολήξεων και τη διαδικασία παραμόρφωσης των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Προκαλεί την εμφάνιση συμπτωμάτων συμπίεσης της σπονδυλικής αρτηρίας και παραβίαση της ροής του αίματος στον εγκέφαλο. Οι τσιμπημένες νευρικές απολήξεις οδηγούν σε σοβαρές νευρολογικές διαταραχές. Η σοβαρότητα των σημείων εξαρτάται άμεσα από το στάδιο ανάπτυξης της νόσου:

  1. Αρχικός. Οι εκφυλιστικές διεργασίες στους μεσοσπονδύλιους δίσκους περνούν απαρατήρητες από τον ασθενή. Οι πρώτες αλλαγές είναι αρκετά δύσκολο να παρατηρηθούν, καθώς αυτές μπορεί να είναι ένας ελαφρύς πονοκέφαλος (πιο αισθητός στις γυναίκες), ενόχληση στον αυχένα, ελαφρά επιδείνωση της όρασης ή απώλεια ευαισθησίας στην περιοχή του γιακά. Σε αυτό το στάδιο, οι ασθενείς σπάνια επισκέπτονται γιατρό και αποδίδουν συμπτώματα σε κόπωση, έλλειψη ύπνου ή στρες.
  2. Δεύτερος όροφος. Καθώς η παθολογία εξελίσσεται και εμφανίζεται ένας διογκωμένος δίσκος, εμφανίζονται πιο έντονα συμπτώματα. Η καταστροφή του ινώδους δακτυλίου επηρεάζει τις κινήσεις της κεφαλής, γίνονται πιο περιορισμένες. Επιπλέον, οι ασθενείς παραπονιούνται για συνεχές κουδούνισμα στα αυτιά, μειωμένη οπτική λειτουργία, πόνο στον αυχένα με χαρακτηριστικό τσούξιμο, δυσκολία στην κατάποση, διαταραχές ύπνου και μειωμένη σαφήνεια των αντανακλαστικών. Το να κρατάτε το κεφάλι σε μία θέση προκαλεί σοβαρή ενόχληση που απαιτεί ιατρική συμβουλή.
  3. Τρίτη ενότητα. Οι μεσοσπονδύλιοι κήλες σχηματίζονται σταδιακά, ο ινώδης δακτύλιος καταστρέφεται πλήρως, υπάρχει παραμόρφωση των σπονδύλων, μετατόπιση οστικών τμημάτων, εξαρθρήματα, αστάθεια. Ο ασθενής παραπονείται για οξύ πόνο στον αυχένα, έντονο σύνδρομο ώμου, παράλυση των άνω άκρων, δεν παρατηρούνται τενοντιακά αντανακλαστικά, διαταραχές ευαισθησίας του τριχωτού της κεφαλής. Αυτό είναι ένα σοβαρό στάδιο της νόσου που απαιτεί πολύπλοκη θεραπεία.

Η οστεοχόνδρωση είναι μια χρόνια συστηματική νόσος που εκδηλώνεται με διάφορα συμπτώματα. Η αιτία βρίσκεται πάντα στις συμπιεσμένες νευρικές απολήξεις, στις κυκλοφορικές διαταραχές και στις παραμορφώσεις των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Η διόγκωση, η κήλη και η μετατόπιση οδηγούν σταδιακά στην απώλεια της κινητικότητας του σπονδύλου.

Η ηλικία επηρεάζει άμεσα τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Όσο μεγαλύτερος είναι ο ασθενής, τόσο μεγαλύτερες είναι οι αλλαγές στον συνδετικό και οστικό ιστό. Αυτό οφείλεται στην αδυναμία των μυϊκών ινών, τον υποσιτισμό και τις χρόνιες φλεγμονώδεις ασθένειες στο σώμα.

Μαρτυρίες ασθενών

Η οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης είναι μια κοινή ασθένεια επειδή οι ρίζες των νεύρων εκτίθενται συνεχώς σε στρες λόγω της υπερβολικής κινητικότητας του τμήματος. Η έγκαιρη ανίχνευση παθολογιών αποφεύγει σοβαρές επιπλοκές, έτσι πολλοί άνθρωποι διαβάζουν αναφορές ασθενών και τις συγκρίνουν με τα συμπτώματά τους.

Γυναίκα, 35 ετών

«Υποπτευόμασταν σχεδόν αμέσως την οστεοχονδρωσία, καθώς βασανιζόμουν συνεχώς από πονοκεφάλους και είχα προβλήματα με το να γυρίζω τον αυχένα μου. Όμως η διάγνωση έγινε μόνο μετά την ακτινογραφία. Δεδομένου ότι η θεραπεία δεν δίνει φυσιολογικό αποτέλεσμα και ο πόνος εξακολουθεί να είναι διαλείπουσα, η αξονική τομογραφία είναι ακόμη μπροστά, θα επιβεβαιώσει ή θα αρνηθεί την εξέλιξη.

Γυναίκα, 42

«Οι γιατροί δεν μπορούσαν να βρουν οστεοχονδρωσία για μεγάλο χρονικό διάστημα επειδή τα συμπτώματα αντηχούσαν με τη γαστρίτιδα μου. Κατά καιρούς ένιωθα άρρωστος, αλλά αυτό το απέδωσα στην κακή διατροφή. Μόνο αφού λιποθύμησα πήγα στο γιατρό και έψαξα για πρόβλημα. Η ενόχληση στον αυχένα δεν ήταν πολύ επώδυνη στο αρχικό στάδιο και ο πόνος έγινε αισθητός μόνο καθώς προχωρούσε η παθολογία. Η θεραπεία δεν συνταγογραφήθηκε παρά μόνο μετά την αξονική τομογραφία. Η θεραπεία σταδιακά δείχνει αποτελέσματα. "

Άνδρας, 36 ετών

«Η οστεοχόνδρωση στον αυχένα αναπτύχθηκε λόγω των ιδιαιτεροτήτων της εργασίας, αλλά δεν μπόρεσαν να την αναγνωρίσουν αμέσως. Στην αρχή η όρασή μου επιδεινώθηκε, κάτι που απέδωσα αμέσως σε νυχτερινή καταπόνηση των ματιών, και μετά άρχισα να υποφέρω από ζαλάδες και πόνους στον αυχένα, αλλά επειδή οδηγούσα συνεχώς και αυτό δεν με ενοχλούσε. Η διάγνωση είχε γίνει ήδη σε σχεδόν 3 στάδια όταν οι πιέσεις άρχισαν να ανεβαίνουν και άρχισαν τα προβλήματα με την υγεία γενικότερα. Η θεραπεία δεν έχει δώσει ακόμη απτά αποτελέσματα».

Απαγορεύεται αυστηρά η αυτοδιάγνωση χωρίς εργαστηριακή έρευνα και έρευνα εξοπλισμού. Όλες οι πληροφορίες πρέπει να λαμβάνονται μόνο ως σημείωση.

Η αυχενική οστεοχονδρωσία εκδηλώνεται με μεγάλη ποικιλία συμπτωμάτων, αλλά τα περισσότερα από αυτά μπορούν εύκολα να συγχέονται με παρόμοιες παθολογίες. Επομένως, συνιστάται να λαμβάνονται υπόψη τα παράπονα του ασθενούς σε μια σύνθετη και διεξαγωγή διαφορικής διάγνωσης, η οποία θα επιτρέψει την έγκαιρη ανίχνευση της νόσου και τη συνταγογράφηση της σωστής θεραπείας, η οποία περιλαμβάνει φυσικοθεραπεία, γυμναστική και φαρμακευτική θεραπεία.